کمپانی سیتکو یکی از زیر مجموعه های شرکت ایران خودرو می باشد . این کمپانی در آخرین روزهای سال ۱۳۸۷۷ بود که یکی از خودروهای جدید شرکت «پژو» در ایران را معرفی نمود . این کمپانی برای معرفی خودروی جدید از گزارش گران خواست تا پشت فرمان این خودرو بنشینند و به آزمایش آن بپردازند .
این عمل شرکت سیتکو که برای نخستین بار در کشورمان صورت می گرفت سبب گردید تا این خودرو در نشریات به صورت خیلی واضح و خوب معرفی گردد و از این رو بود که مشتریان و علاقه مندان به خودروی «پژو ۴۰۷» به راحتی می توانستند به نشریات مراجعه کرده و اطلاعاتی را که می خواستند در آنجا کسب نمایند .
مسیری که برای تست «۴۰۷» انتخاب شده بود از اصفهان آغاز شده و انواع راه ها از اتوبان گرفته تا جاده های ناهموار را شامل میشد. کل مسیر حدود ۳۰۰ کیلومتر بود و خبرنگاران حق انتخاب بین هر دو نوع اتوماتیک و دنده ای را داشتند، گزارشی که میخوانید حاصل تجربه ی رانندگی با «۴۰۷» در دو نوع دنده ای و اتوماتیک در این مسیرهاست.
ظاهر:
چهره اتومبیل در ظاهر و با نگاه کلی بدون عیب و نقص اساسی به نظر می رسد شاید در جزئیاتی بتوان موارد غیرعادی دید ولی این غیرهادی بودن بعد از چند لحظه در ذهن بیننده به نوآوری تبدیل میشود ، فراموش نکنیم که تمام محصولات پژو در بدو معرفی غیرعادی شمرده میشدند ولی به سرعت جای خود را در دل مردم باز کرده و در کشور خودمان نیز طرفداران بسیار زیادی از لحاظ زیبایی بدنه پیدا کردند. چراغ های کشیده جلو شخصیت خاصی به ۴۰۷ داده و اصالت در طراحی را به دلیل شباهت به تمام محصولات دیگر پژو میرساند، ستون جلو دارای شیب بسیار زیادی بوده و شیشه جلو بسیار بزرگ است که دید فوق العاده به راننده داده ولی محل قرارگیری ستون کمی غیر عادی است. در عقب اتومبیل با ستونی بسیار کم ارتفاع ولی پهن مواجه هستیم که به صورتی جالب از دید سرنشینان عقب و حتی راننده نکاسته است.
ابعاد کلی اتومبیل عبارت است از: ۴۶۹ سانتی متر طول، ۱۸۱ سانتی متر عرض و ۱۴۴ سانتی متر ارتفاع. اندازه اتومبیل کوچکتر از اندازه ای است که به نظر میرسد.
تنها ایراد اتومبیل در بدنه را میتوان طرح بزرگ جلو دانست که در پارکینگ های کوچک کمی مشکل ساز خواهد بود. در رانندگی روزمره نیز به علت فاصله زیاد جلوی اتومبیل با چرخ های جلو و محل قرارگیری راننده ، نمیتوان به درستی محل جلوی اتومبیل را درک کرد. مدیریت پژو این امر را به علت طراحی ضرب گیر های متعدد در جلوی شاسی و ایجاد فضای جاذب انرژی در جلو دانسته و آنرا با بهبود آیرودینامیک و ایمنی توجیح کرده اند. این مدل دارای ضریب پسا ۰٫۲۹ است که رقم بسیار خوبی محسوب میشود. برای کنترل قسمت جلوی اتومبیل از سنسورهای پارک به صورت استاندارد استفاده شده است.
موتور و گیربکس:
اساس موتور ۴۰۷ با زانتیا مشترک بوده ولی در مواردی بهیته سازی شده تا آلایندگی آن بسیار کاهش یافته و نحوه ارسال قدرت اندکی بهبود یابد. این موتور چهار سیلندر دارای ۱۹۹۷ سی سی حجم بوده و به صورت عرضی در بدنه جای گرفته است. حداکثر قدرت ۱۴۰ اسب بخار در دور موتور ۶۰۰۰ و حداکثر گشتاور ۲۰۰ نیوتون متر در ۴۰۰۰ دور بر دقیقه به چرخ های جلو میرسند. موتور دارای بلوک آلومینیومی و سر سیلندر آلیاژ سبک با ۱۶ سوپاپ است. گیربکس در مدل دستی دارای ۵ دنده جلو و در مدل اتوماتیک دارای ۴ دنده در جلو است. متأسفانه موتور در مدلهای وارداتی به ایران اندکی ضعیف بوده و انتظار بیشتری از آن میرود. موتورهای ۶ سیلندر قوی تر با اختلاف قیمت اندک در ۴۰۷ هایی که در اروپا فروخته میشوند وجود دارند ولی به هرحال خریدار ایرانی مجبور است نمونه ۴ سیلندر را فقط با قدرت انتخاب بین دنده ای و اتوماتیک انتخاب نماید.
این موتور در آغاز به حرکت ضعیف بوده و با عبور دور موتور از حدود ۴۰۰۰ با کشش کافی مواجه هستیم. این اتفاق در شتاب گیری ناگهانی در دنده ۲ نیز وجود دارد و گویی پدال گاز واکنش چندانی به فشار پای راست نشان نمیدهد. برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت از حالت سکون در بهترین حالت با نمونه ای دنده ای به ۹ ثانیه و در نمونه اتوماتیک به ۱۰٫۵ ثانیه زمان نیاز است. جالب است بدانید زانتیا، مزدا ۳،نیسان ماکسیما، هیوندای آزرا، کیا اپیروس و اکثر اتومبیلهایی که بین ۲۵ تا ۵۲ میلیون تومان قیمت دارند دارای شتاب های بهتر هستند.
در اتوبان ها و جاده ها شتاب گیری فقط با معکوس های ناگهانی قابل انجام است و قدرت مانور راننده به دور موتور ۴۰۰۰ الی ۶۰۰۰ محدود شده است. در نمونه های اتوماتیک خوشبختانه قابلیت تعویض دستی وجود دارد و با گیربکس دنده ای میتوان تعویض های سریع و دقیقی را تجربه کرد.
مصرف سوخت پایین ۴۰۷ که توجیه مدیریت ایران خودرو برای انتخاب مدل ۴ سیلندر است در شهر بین ۱۱ تا ۱۲ لیتر و در اتوبان ۶ تا ۶٫۵۵ لیتر اندازه گیری شده است. در مجموع میتوان مصرف سوخت را به صورت میانگین در سیکل ترکیبی ۸٫۳ لیتر دانست.
در نهایت باید گفت که تنها نکته قوت موتور ۴۰۷ این است که استاندارد آلایندگی یورو ۴ را اخذ کرده و مصرف ۸٫۳ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر را داراست. نکته ای که مسئولان از آن غافل هستند این است که مصرف سوخت در اتومبیلی که بیش از ۵۰ میلیون تومان قیمت دارد چندان فاکتور تعیین کننده ای نیست و کسی که توانایی پرداخت ۵۰ میلیون تومان را دارد اهمیت چندانی به این که هفته ای ۴۰ لیتر بنزین میزند یا ۶۰ لیتر، نمیدهد! به نظر شما کسی که ۵۱ یا ۵۴ میلیون تومان بابت ۴۰۷ میپردازد به کدام مورد اهمیت بیشتری میدهد. هفته ای ۸ هزار تومان بیشتر بابت بنزین یا قابلیت های دینامیک و لذت رانندگی؟ قطعأ ایران خودرو میتوانست نمونه ۶ سیلندر فول ۴۰۷ را با قیمتی کمتر از ۶۰۰ میلیون تومان وارد بازار کند و علاوه بر فروش بیشتر، لذت رانندگی بیشتری به طرفداران پژو بدهد.
منبع : پژو
زمانی که به درون خودوی «ساینا»وارد می شویم تفاوتی که میان داخل کابین این خودرو با داخل کابین خودروی « تیبا » مشاهده می نماییم طراحی مجدد داشبورد می باشد .
داشبورد خودروی« تیبا »در قسمت مرکزی اش فضای زیادی را اشغال کرده بود اما خودروی« ساینا »در مقایسه با « تیبا »فضای کمتری را گرفته است .
با تغییری که در بالا گفته شد در میابیم که فضا برای پاهای سرنشین جلو در خودروی« ساینا »افزایش یافته است .
حال اگر بخواهیم در خصوص زیبا بودن یا نبودن فضای دخلی «ساینا» بحث نماییم باید بگوییم که به علت اینکه تعداد عکس های منتشر شده از داخل کابین این خودرو کم می باشد نظر قطعی نمی توان داد
اما به نظر می رسد که بزرگترین نقطه ضعف در این بخش به طرح عجیب و بسیار بدوی دریچه های خروجی تهویه مطبوع در بخش مرکزی داشبورد مربوط باشد که از یکدیگر چند سانتی متر نیز فاصله دارند.بر اساس اطلاعات اولیه ظاهرا ساینا در دو تیپ متفاوت از نظر تجهیزات رفاهی تحت عنوان تیپ پایه و لوکس عرضه می شود و امکان سفارش ساینا با سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک ، شیشه بالابر برقی برای تمامی درب ها و آینه های جانبی برقی برای تیپ لوکس وجود دارد.
مشخصات فنی ساینا
همانطور که پیشتر گفته شد ساینا با کد فنی S232 از نظر پلت فرم و قطعات فنی، تفاوت چندانی با تیبا ندارد.پیشرانه 1.5 لیتری هشت سوپاپه تحت استاندارد یورو 4 با کد فنی M15 شناخته می شود و با نسبت تراکم 9.7 به 1، اساسا همان پیشرانه مورد استفاده در تیباست که از اواسط سال 92 با انجام برخی تغییرات جزئی، امکان رعایت استاندارد آلایندگی یورو 4 را بدست آورده است.
بر اساس اطلاعات اولیه این پیشرانه در حدود 80 اسب بخار قدرت و 126 نیوتن متر گشتاور را به گیربکس پنج سرعته دستی تحویل می دهد که با توجه به وزن حدود 1050 کیلوگرمی بدنه، امکان شتاب گیری نسبتا مناسبی را برای ساینا فراهم می آورد.
مهمترین تفاوت فنی ساینا نسبت به تیبا را باید در محور عقب جستجو کرد که پس از سال ها تحقیق و توسعه توسط واحد مهندسی سایپا از فرمت قدیمی کاسه ای خارج شده و به نمونه مجهز به ترمز دیسکی تبدیل شده است و از این رو می توان امیداور بود که سرانجام ضعف پایه ای ترمزهای محصولات ارزان قیمت سایپا در این مدل رفع شده باشد.
برای این خودرو علاوه بر سامانه ABS، سیستم توزیع نیروی ترمز یا همان EBD نیز در نظر گرفته شده است که می تواند در بهبود کارایی ترمز موثر باشد.
از نظر ایمنی تفاوت شاخص دیگری بین ساینا و تیبا وجود ندارد و آنطور که از اطلاعات اولیه مشخص است، تغییری در شاسی و بدنه خودرو در جهت افزایش ایمنی تصادفات نیز روی نداده است.
در نهایت باید منتظر ماند و دید که آیا برخی مشکلات کیفی تیبا در خصوص ضعف صفحه کلاچ،عدم هماهنگی مناسب ضرایب دنده با عملکرد موتور و یا خرابی زود هنگام کمک فنرها که برخی مالکین با آن مواجه شده اند، در ساینا رفع شده است یا اینکه هر دو خودرو از نظر کیفی نیز در شرایط یکسانی قرار می گیرند.
منبع : سایپا
بنا بر گزارش ارائه شده توسط بولتن نیوز ونقل گردیده از بازار خبر :
بنا بر آنچه که مدیران بیان داشته اند تا ماه مهر قرار می باشد که یک خودروی داخلی جدید به بازار ها عرضه گردد .
این خودروی جدید که قرار شده است به بازارهایمان تا چندی دیگر وارد گردد از دید مشتریان ایرانی همان خودروهای پژو ۴۰۵ و یا سمند است که تنها در ظاهر مقداری تغییر را تجربه کرده است .
این خودروی جدید را باید یک سروگردن از سایر خودروهای تولید داخل بالاتر دانست هم از بعد طراحی اش و هم از نظر امکاناتی که دارد .
آغاز دنا
ایده شکل‌گیری دنا را میتوان به سال ۸۸ ارجاع داد. زمانی ایران‌خودرو در اوج درآمدزایی و سودآوری بود. البته که هنوز از چاله‌ای خود به وسیله سمند برای خود حفر کرده بود، نجات نیافته بود. چاله‌ای به اسم گرفتن وام برای پرداخت اقساط وام. نام پروژه NX7 تعیین شده بود.
به هر حال مدیران وقت این شرکت ادعا کردند محصولات کاملاً ایرانی، کاملاً ملی، افتخارآفرین و غیره در راه است. رانا و پس از آن دنا معرفی شدند. ۲۷ فروردین سال ۹۰، محرابیان وزیر وقت صنایع از خودرویی پرده‌برداری کرد که استاندارد آلایندگی‌اش را یورو ۴ و یورو ۵ خوانده بود.
به گزارش بازار خبر ، پرده برداری‌هایی که از این نمایشگاه به آن نمایشگاه صورت می‌گرفت ولی اثری از حضور آن در بازار نبود. دنا برای مشتریان خارجی ایران‌خودرو یک محصول جذاب و جانشین سمند معرفی شده بود. سدان لوکسی که قیمتش بین ۱۶ تا ۲۴ هزار دلار عنوان میشد.
سایت‌های خارجی همان سال ۲۰۱۱ بود که گفتند تولید دنا در سال ۲۰۱۲ به ۳۵ هزار دستگاه، در سال ۲۰۱۳ به ۸۰ هزار دستگاه و بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۷ به ۱۰۰ هزار دستگاه میرسد.
اما اردیبهشت سال جاری (۲۰۱۳ میلادی) میرجواد سلیمانی – قائم مقام مدیرعامل ایران‌خودرو گفته بود که خودروی دنا طراحی شده و در نیمه نخست امسال با تیراژ ۵ هزار دستگاه به تولید انبوه میرسد. این در حالی است که به آستانه شهریور ماه نزدیک می‌شویم و هنوز یک دنا هم به دست مشتری نرسیده است.
سلیمانی بار دیگر در مرداد ماه گفت که همین خودرو نیمه دوم به دست مشتری میرسد.
جواد نجم‌الدین یک بار به شبکه پرس تی‌وی گفته بود که برای مدل جدید شرکت متبوعش ۳۰ کشور به عنوان بازار هدف در نظر گرفته شده است.
باید دید در خط تولید محصولی که به لطف استفاده از ۶۴ روبات به ۶۰ درصد ساخت خودکار رسیده است، به کجا می‌انجامد.
از نظر فنی
با اینکه دنا از نقطه نظر دانش فنی یک گام از دیگر تولیدات ایران‌خودرو بالاتر رفته ولی باز با این حال پیش‌بینی نمی‌شود روی آن از جعبه‌دنده اتوماتیک استفاده شود. حداقل انتظار میرود این اتفاق به این زودی‌ها رخ ندهد.
این خودرو قرار است با دو نوع موتور تولید شود. اولی نسخه آشنای EF7 با ۱۰۵ اسب‌بخار نیرو و دیگری نمونه کاملاً جدید Turbo که ۱۵۰ اسب‌بخار توان دارد.
با اینکه دنا «کاملاً جدید» معرفی شده است ولی نمیتوان شباهت‌های کلان آن با سمند را در بحث طراحی‌اش کتمان کرد.
زوایای جانبی، صندوق عقب، کاپوت جلو، شیب سقف، و قد و قواره دنا بدون تردید اول سمند را به ذهن میرساند. پدیده‌ای که استفاده از پلت‌فرم سمند را بیش از پیش توجیح می‌کند.
انصاف داشته باشید، جزئیات طراحی این خودرو واقعاً چشمگیر است. چراغ‌های جلو با بازی زیبای LEDها طراحی شده است. چراغ‌های عقب هم حس اسپرت‌گرایی را دارد و هم خانوادگی را.
داخل کابین هم میتوان این ظرافت را دید. چیدمان عناصر روی کنسول، شکل دکمه‌ها و رنگ‌بندی جلوه‌ای خوب را نمایان می‌کند.
البته رانا هم پیش از آنکه به صورت انبوه راهی بازار شود، با عکس‌هایی فریبنده معرفی شده بود. حتی روزهای ابتدایی همان چراغ‌های LED را دیده بودیم ولی بعدها به طرز خودجوشی این LEDها حذف شدند.
خودرویی که به ادعای معاون وقت مرکز تحقیقات ایران خودرو، طول عمر دنا ۷ سال است. ایشان ذکر نکرده بودند که منظور از طول عمر این است که خودرو تا پایان سال هفتم هنوز هم راه میرود یا معیار ثبات کیفیت در این هفت سال است؟
منبع : ایران خودرو
یکی از اتومبیل های بسیار موفق شرکت پژو خودروی پژو ۲۰۵ بود که این خودرو در کشور ما هم به عرضه رسید .
پژو ۲۰۵ موفق نشد در ایران بازارخوبی را برای خود محیا سازد درست برعکس بازارهای جهانی که فروش خوبی را در آن جا تجربه کرده بود .
در سال ۱۹۹۸ بود که شرکت پژو تولید این اتومبیلش را متوقف نمود و به فکر آوردن یک جانشین برای آن افتاد جانشینی که شایستگی جانشینی این خودرو را داشته باشد .
از این رو بود که در همان سال ۱۹۹۸ جانشین پژو ۲۰۵ با نام پژو ۲۰۶ جدید رونمایی شد .
۲۰۶ از طراحی نوین و متفاوتی سود می‌بُرد که آغازگر سبک طراحی جدید پژو بود به‌نحوی‌که مدلهای ۱۰۷، ۳۰۷، ۴۰۷ و ۶۰۷ نیز در طراحی دنباله‌رو ۲۰۶ بودند. با قاطعیت میتوان گفت پژو ۲۰۶ جانشین بسیار شایسته‌ای برای ۲۰۵ بود و به موفقیت و محبوبیت شگفت‌انگیزی دست پیدا کرد.
۲۰۶ در انواع گوناگون هاچبک ۳ و ۵ در، کانورتیبل و استیشن بتولید رسید و در کشورهای گوناگونی عرضه شد. درحالی‌که در سال ۲۰۰۶ مدل جدید ۲۰۷ به‌عنوان جایگزین ۲۰۶ معرفی شد اما همچنان تولید ۲۰۶ در فرانسه تا سال ۲۰۱۰ ادامه داشت و نزدیک به ۷ میلیون دستگاه از آن ساخته شد. این در حالی بود که ۲۰۷ هیچ‌گاه نتوانست به موفقیت و محبوبیت ۲۰۶ دست پیدا کند. محبوبیت ۲۰۶ به حدی بود که پژو در سال ۲۰۰۹ آنرا مورد فیس‌لیفت قرار داده و ظاهرش به ۲۰۷ نزدیک نمود. تولید این نمونهٔ جدید که ۲۰۶+ نام داشت تا سال ۲۰۱۲ ادامه یافت و ۴۱۷ هزار دستگاه از آن ساخته شد.
علاوه بر این تولید پژو ۲۰۶ در کشورهای دیگری چون مالزی همچنان تا سال‌ها بعد ادامه داشت به‌گونه‌ای که تولید آن در مالزی توسط شرکت مالزیایی نازا انجام‌گرفته و همچنان بانام نازا ۲۰۶ در این کشور تولید میشود. گروه PSA (پژو-سیتروئن) در چین نیز خودرویی را بر اساس پژو ۲۰۶ بانام سیتروئن C2 عرضه نمود که تا سال ۲۰۱۳ تولید میشد.
پای این هاچبک فرانسوی محبوب به ایران نیز باز شد و مونتاژ آن در سال ۱۳۸۰ توسط ایران‌خودرو و تحت عنوان تیپ ۱ آغاز شد. سپس رفته‌رفته طیف مدلهای ۲۰۶ گسترش‌یافته و در تیپ‌های ۲، ۳، ۴، ۵ و ۶ به بازار عرضه شدند. پژو ۲۰۶ در ایران با دو موتور TU3 به حجم ۱۴۰۰ سی‌سی و TU5 به حجم ۱۶۰۰ سی‌سی و با گیربکس‌های دستی و اتوماتیک ارائه شد. سپس در سال ۲۰۰۶ (۱۳۸۴) نسخهٔ صندوقدار ۲۰۶ به‌عنوان عضو پنجم خانوادهٔ این خودرو با سرمایه‌گذاری و همکاری مشترک میان ایران‌خودرو و پژو طراحی و تولیدشده و بانام ۲۰۶ SD در ایران و دیگر کشورها عرضه گردید. در سال ۱۳۸۹ نیز همان نسخهٔ فیس‌لیفت شدهٔ ۲۰۶ یعنی پژو ۲۰۶+ بانام پژو ۲۰۷i با موتور TU5 و در دو نوع دستی و اتوماتیک در ایران عرضه شد.
اما در سال ۱۳۹۰ و وضع تحریم‌ها علیه صنعت خودروی ایران، پژو روابط خود را با ایران‌خودرو قطع نموده و تولید ۲۰۶ که هنوز به‌طور کامل داخلی نشده بود با مشکل مواجه گردید. به همین دلیل ایران‌خودرو برای اینکه تولید این محصول موفق متوقف نشود داخلی سازی آن را آغاز نموده و پژو ۲۰۶ تمام داخلی (بخوانید چینی) را به بازار عرضه نمود. در ۲۰۶های داخلی ECU و سیستم برق خودرو تغییر کرده و گیربکس آن نیز با نمونهٔ متعلق به پژو ۴۰۵ تعویض شده است. به همین دلیل پژو ۲۰۶های داخلی کیفیت نمونه‌های سابق را نداشته و بسیاری از آپشن‌های آن نیز حذف‌شده است.
در سوی دیگر پژو در سال ۲۰۱۲ مدل جدید ۲۰۸ را به‌عنوان جایگزین ۲۰۷ معرفی نمود. خودرویی که طراحی آن تا حدودی با نگاه به گذشته و مدل محبوب ۲۰۶ انجام‌گرفته است. حال با توجه به لغو تحریم‌ها و برقراری ارتباط دوباره میان ایران‌خودرو و پژو، وعدهٔ عرضهٔ مدلهای جدید ۳۰۱، ۲۰۸ و ۲۰۰۸ پژو در ایران داده‌شده و طبق اعلام ایران‌خودرو سال آینده به بازار عرضه خواهند شد. به همین دلیل تصمیم گرفتیم به بهانهٔ عرضهٔ پژو ۲۰۸ در بازار ایران مقایسه‌ای داشته باشیم میان آن و پدربزرگش ۲۰۶؛ بنابراین در ادامه پژو ۲۰۸ را در برابر پژو ۲۰۶ تیپ ۵ به‌عنوان کامل‌ترین مدل حال حاضر ۲۰۶ در ایران قرار خواهیم داد.
این مقایسه تا حدودی غیرمتعارف و غیرمعمول است چراکه طراحی ۲۰۶ به سال ۱۹۹۸ و ۲۰۸ به ۲۰۱۲ بازمی‌گردد و این یعنی ۱۴ سال اختلاف؛ اما در رابطه با صنعت خودروی ایرانْ اوضاع متفاوت است و خودروها همچنان تا چندین دهه و درحالی‌که چندین نسل بعد از آنها در بازارهای جهانی عرضه‌شده‌اند در ایران بتولید میرسند. هنگامی‌که دو خودرو را در کنار یکدیگر قرار می‌دهیم شباهت طراحی آنها خصوصاً در قسمت عقب کاملاً مشخص است و پژو سعی کرده با بکار بردن فرمول طراحی موفق ۲۰۶ در ۲۰۸، موفقیت آن را تکرار کند.
در قسمت جلوی ۲۰۸ شاهد طراحی عضلانی‌تر با جلوپنجره و چراغ‌های بزرگ‌تری هستیم که به‌وضوح مدرن‌تر از ۲۰۶ بوده و اختلاف ۱۴ ساله میان آنها را نشان میدهد. بااین‌وجود درحالی‌که حدود ۲۰ سال از طراحی ۲۰۶ می‌گذرد و این سال‌ها کاملاً تکراری شده اما همچنان طراحی زیبا، هماهنگ و چشم‌نوازی داشته که هنوز هم جذاب به نظر میرسد. در قسمت عقب ۲۰۸، قوس درِ صندوق، شیشهٔ عقب، چراغ‌ها، اسپویلر و پروژکتوری که در میانهٔ سپر نصب‌شده است، همه و همه ۲۰۶ را تداعی می‌کنند. البته هنگامی‌که دو خودرو در کنار هم قرار می‌گیرند رشد ابعاد ۲۰۸ کاملاً مشهود است به‌گونه‌ای که ۱۴ سانتیمتر کشیده‌تر، ۹ سانتیمتر عریض‌تر و ۳ سانتیمتر بلندتر است درحالی‌که حدود ۹ سانتیمتر نیز فاصلهٔ محوری بیشتری از سلف خود دارد.
همین افزایش طول و فاصلهٔ محوری اندک موجب شده که فضای داخلی ۲۰۸ جادارتر از ۲۰۶ باشد. نتیجه اینکه در ۲۰۸ فضای تنگ و عذاب‌آور عقب ۲۰۶ وجود نداشته و اکنون افرادی با قد ۱۸۰ سانتیمتر هم می‌توانند به‌راحتی در صندلی‌های عقب بنشینند. همچنین ارتفاع سقف خودرو نیز بیشتر شده و همین افزایشِ اندکِ ارتفاع، فضای سرِ وسیعی را پدید آورده است. البته برخلاف طراحی بیرونی، طراحی داخلی ۲۰۸ شباهتی به ۲۰۶ نداشته و نه‌تنها فضای بزرگ‌تری داشته بلکه آرگونومیک‌تر نیز هست. مفهوم پیشرفت چشمگیر را میتوان در داشبورد و کنسول ۲۰۸ مشاهده کرد. جایی که تجدیدنظری کلی در طراحی آن صورت گرفته و نمایشگر مرکزی به همراه طراحی کاملاً جدید داشبورد، فضای داخلی ۲۰۸ را بسیار مدرن‌تر و بروزتر از ۲۰۶ کرده است.
منبع : پژو 206
بررسی قابلیت های خودروی سوناتا ۲۰۱۶ و اپتیما ۲۰۱۶ :
هر دو خودروی سوناتا ۲۰۱۶ و اپتیما ۲۰۱۶ دارای تجهیزات و آپشن های برابری با هم می باشند .
داشتن مشخصات فنی مشابه سبب شده است تا آپشن های این خودروها هم با هم یکی شود .
بعد از آنکه به بررسی توانایی ها و قابلیت های هر دو خودرو پرداختیم این نتیجه حاصل شد که به سختی می توان قابلیتی را پیدا کرد که در یکی از خودروها وجود داشته باشد و در دیگری وجود نداشته باشد .
تنها قابلیتی که در یکی از خودروها وجود دارد و در دیگری وجود ندارد هیبریدی بودن خودروی سوناتا می باشد .
این خبر برای کسانی که به گجت های گوناگون نیاز دارند، خوشایند خواهد بود؛ چرا که دو خودروی کیا اپتیما و هیوندا سوناتا هر دو در کلاس خودروهای سدان متوسط، از جدیدترین تکنولوژی های روز برخوردار شده اند. هر دو مدل از سیستم کنترل کروز تطبیقی، صندلی های مجهز به تهویه (در مدل های سفارشی) غربیلک فرمان مجهز به گرم کننده، سیستم ترمز اتوماتیک قبل از برخورد، سیستم هشدار خروج از لاین و غیره بهره می برند. تنها تفاوت اساسی در این بخش، مربوط به سیستم اطلاعات سرگرمی آنهاست. هیوندا سوناتا از تکنولوژی هیوندا Blue Link و کیا اپتیما ازکیا UVOO بهره می برند که از عملکرد مشابهی برخوردار هستند.
ویژگی های فنی
مولفه های فنی این دو خودرو نیز به هم شباهت دارد، علاوه بر اینکه پیشرانه ی آنها نیز تقریبا با هم یکسان است. به ویژه مدل استاندارد این دو خودرو که از موتور ۴ سیلندر با حجم ۲٫۴ لیتر و قدرت ۱۸۵ اسب بخار برخوردار شده است. مدل میان رده ی سازگار با محیط زیست نیز از موتور ۴ سیلندر توربوشارژر با حجم ۱٫۶ لیتر و قدرت ۱۷۸ اسب بخار بهره می برد. مدل رده بالاتر ۲٫۰T نیز با موتور توربوشارژ ۴ سیلندر ۲٫۰ لیتر و قدرت ۲۴۵ اسب بخار عرضه می شود.
تنها تفاوت آنها مربوط به پیشرانه ی هیبریدی است: مدل هیبریدی سوناتا از موتور ۴ سیلندر با حجم ۲٫۰ لیتر و قدرت ۱۹۳ اسب بخار برخوردار شده که مصرف آن در خیابان های شهری به ۴۰ مایل (۶۴٫۳ کیلومتر) در هر گالن می رسد؛ در حالیکه مصرف آن در بزرگراه ها، ۴۴ مایل (۷۰٫۸ کیلومتر) در هر گالن اعلام شده است. این موتور هنوز در بین مدل های اپتیما عرضه نشده است. شرکت کیا اعلام کرده است که اپتیما با پیشرانه ی هیبریدی، تا اواخر امسال به فروش خواهد رسید.
طراحی داخلی و کابین
کیا اپتیما ۲۰۱۶ و هیوندا سوناتا ۲۰۱۶۶ از لحاظ نمای داخلی نیز با هم متفاوت هستند. صفحه ی کیلومتر شمار و سرعت سنج، طراحی جدید داشبورد، دنده ی متفاوت و چندین ویژگی جدید دیگر، از جمله ی این تغییرات هستند. تنها شباهت داخلی دو خودروی اپتیما و سوناتا، فضای سرنشینان است؛ البته به یاد داشته باشید که بیشتر خودروهای سدان، تقریبا در اندازه های مساوی ساخته می شوند، حتی اگر از ویژگی های فنی متفاوتی برخوردار باشند.
طراحی خارجی
زیر پوسته ی خارجی این دو خودرو، قابلیت های یکسانی نهفته است، اما ظاهر بیرونی آنها کاملا متفاوت است. در حقیقت، تشخیص این دو خودرو از یکدیگر کار دشواری نیست؛ هر دو مدل از پنل بدنه ی متفاوت، سبک طراحی جلو و عقب، طراحی چرخ ها و طراحی کلی متفاوت برخوردارند. این دو مدل اخیرا بازطراحی شده اند، با اینحال تفاوت ظاهری آنها بر هیچکس پوشیده نیست.
منبع : سوناتا هیوندا