برای اینکه از رانندگی کردن با خودروی «کرولا » بیشتر لذت برده شود کمپانی «تویوتا » سرمایه گذاری بزرگی را صورت بخشیده است.
مواردی که سبب گردیده است تا «کرولا »قادر باشد حرکات تیز و دقیقی را از خود در راه های پر پیچ و خم نشان دهد شامل : مرکز ثقل پایین تر همراه با کمک فنرهای تجدید نظر شده می باشد .
در واقع موارد مذکور باعث بهبود بخشیدن کنترل حرکات بدنه خودرو در سر پیچ ها می گردد .
باید گفت که سواری خودروی «کرولا » حتی با وجود آنکه دارای رینگ های ۱۶ اینچی می باشد اما باز هم سوای نرم و انعطاف پذیری دارد.
اما باید گفت که با شکوه ترین نوع سواری در بین این سه خودرو نیست.
تشویق اصلی برای« الانترا »است که اکثر عیوب جاده را خنثی و بی اثر می‌کند. این آرامش و خونسردی زمانی تکمیل می‌شود که بدانیم کابین «الانترا » بهتر از دو خودروی دیگر در برابر صدای موتور و جاده عایق شده است.
اگر چه سواری سراتو تقریباً در حال تعادل با کرولا است، اما سیستم فرمان آن باعث عقب ماندن سراتو می‌شود. تجربه‌های تست تست بیانگر عدم دقت فرمان آن بود که باعث ایجاد حسی شبیه عدم آگاهی از چرخ‌های جلو می‌گشت. فرمان الانترا در سرعت‌های پایین تر کمی سنگین تر احساس می‌شد.
در توافق کامل با هندلینگ کرولا، سیستم فرمان برقی آن اگر چه کمی سبک و مصنوعی حس می‌شد اما در عمل دقیق تر از کره ای‌ها بود.
نمای داخلی
نکتهٔ قابل توجه این است که فاصلهٔ بین محور جلو و عقب در هر سه خودرو ۲۷۰۰ میلی متر است. اگر چه که استفادهٔ واقعی از فضا در این سه خودرو به طور قابل توجهی متفاوت است. در حالی که کره ای‌ها هنوز در حال کار بر روی فضای پای عقب در خودروهای خود هستند، فضای صندوق عقب و فضای کاربردی الانترا به طور قابل توجهی جادار تر از سراتو است. هیوندای همچنین به طرز محسوسی جایگاه رانندگی اسپرت تری دارد.
تویوتا دارای کابینی بسیار جادار است و همچنین صندلی راننده ای دارد که محدودهٔ خوبی برای تنظیم ارتفاع دارد و باعث می‌شود که سریعاً موقعیت رانندگی خود را بیابید. در این موارد تویوتا از رقبا پیش می‌افتد. فضای پای عقب نیز خوب است و فضایی حداقل برابر با ۶۵ میلی متر بیشتر از رقبا را فراهم می‌کند که این مورد به خاطر ترکیب خوب صندلی‌هایی که نازک تر از نسل قبل هستند و قابلیت حرکت ۷۰ میلی متری دارند به وجود آمده است.
علاوه بر این، گنجایش صندوق کرولا با الانترا برابر است و زمانی که صندلی‌های عقب جابجا شوند بیشتر نیز می‌شود. ذکر این نکته نیز لازم است که کرولا از دستگیرهٔ بستن صندوق عقب محروم است.
در رابطه با کابین تیز کرولا، برخی از آزمایش کننده‌ها احساسی دوگانه داشتند. کابین با قطعات صخره مانند و با طراحی ردیفی که یادآور لکسس است با استفاده از سطوح نرم به حد کمال می‌رسد و احساس خوبی را به شما منتقل می‌کند.
اما در نهایت، “Finish” کلی کابین آنرا در ردهٔ پایین تری قرار می‌دهد. تودوزی درها در خودروی استفاده شده در تست (و دیگر کرولاهایی که آزمایش کردیم)، نقش ضعیفی در نگهداری پانل‌ها داشتند، مخصوصاً آن‌هایی که کلیدهای بالابرها را احاطه می‌کردند.
جزئیات کوچک مثل کفپوش نازک و شل در صندوق عقب نیز کمک می‌کند تا احساس کنیم که کیفیت مشاهده شده در کرولا نمی‌تواند با کره‌ای ها رقابت کند.
اکثر آزمایش کننده‌ها داشبورد الانترا را بیش از حد شلوغ یافتند و کنترل‌های تهویهٔ کوچک آنرا رنج آور توصیف کردند. اما کیفیت مشاهده شده آشکارا بهتر از کرولا است و این خودرو احساس گران تر بودن بیشتری دارد. تنها جنبه‌هایی که از این جلال و شکوه می‌کاست، مواد استفاده شده از جنس “اورِتان” برای غربیلک فرمان و دسته دنده بود. دو خودروی دیگر یعنی کرولا و سراتو در این موارد از چرم سود جسته بودند.
در مورد کابین سراتو، حتی عیب و نقص کمتری وجود دارد که احساس بهتری از کابین الانترا را به شما انتقال می‌دهد. جزئیات، مانند تریم فیبر کربن در هماهنگی با کلیدهای تنظیمات سیستم صوتی ارگونومیک بوده و ترکیبی منطقی را به وجود می‌آورند. همهٔ این موارد به اضافهٔ کنترل‌های فرعی خوانا و روشن، کابین سراتو را بهترین مکانی می‌سازند که شما می‌خواهید در آن باشید. اگر چه فضای پای عقب کیا کاملاً با کرولا یکی نیست اما خیلی هم تنگ نیست و فضای عقب نیز دارای مجموعهٔ دریچه‌های هوای مخصوص خود است.
منبع : سراتو کیا