مباحث مربوط به تکنولوژی ساخت پیشرانه و همچنین میزان مصرف بنزین از با اهمیت ترین ملاک ها برای برگزیدن یک اتومبیل صفر کیلومتر جدید و یک خودروی دست دوم مربوط به دوره پیش می باشد .
حال در این مقایسه پیش رو باید گفت که طبیعتا لیفان 820 در مقایسه با اپتیما 2010 از پیشرانه ای بهتر بهره می برد .
اما بعد از این ادعای مذکور سوالی که پیش می آید این است که چرا باید لیفان 820 را برتر دانست؟
محصول جدید لیفان با اتکا به تکنولوژی ژاپنی‌ها و بهره‌گیری از یک پیشرانه 4 سیلندر 2.4 لیتری میتسوبیشی با آرایش خطی عرضی، سیستم پاشش چند‌نقطه‌ای و کنترل هوشمند زمان‌بندی باز و بست سوپاپ‌های ورود و خروج، نهایت توانی معادل 158 اسب بخار به تولید می‌رساند که این عدد در برابر پیک گشتاور 221 نیوتن‌متری این خودرو، کششی مناسب و نه اغواگر به این خودروی 1.5 تنی می‌بخشد.
در واقع برگ برنده لیفان، استفاده از جعبه دنده 6 سرعته اتوماتیک با ضرایبی متنوع در کنار این پیشرانه بهینه است که علاوه بر شتاب بهتر، با کاهش دور موتور در شرایط مختلف، مصرف سوخت بهینه‌ای را به شما ارائه می‌کند. اما محصول کُره‌ای چه در چنته دارد؟کیا اپتیمای نسل گذشته که در سال 2009 و 2010 به بازار ایران عرضه شد، از پیشرانه ای 6 سیلندر V شکل سری میو (مشترک با سانتافه و متفاوت با نمونه دلتای مورد استفاده روی اسپورتیج) با حجم 2.7 لیتر بهره می‌برد که با اتکا به سیستم زمان‌بندی متغیر باز و بست سوپاپ‌ها و همچنین پاشش سوخت چند‌نقطه‌ای، 189 اسب بخار، یعنی در حدود 30 واحد بیشتر از 820 به شما ارائه می‌کند. همچنین نهایت گشتاور 250 نیوتن‌متری این خودرو در کنار جعبه دنده 5 سرعته، شتاب صفر تا صد 9 ثانیه را برای اپتیما فراهم می‌سازد که این عدد در برابر رکورد 12-13 ثانیه‌ای لیفان 820، اختلاف بسیار زیادی دارد. هر دو خودرو از سیستم ترمز ضدقفل ABS به همراه سامانه توزیع نیروی ترمز EBD بهره می‌برند و این در حالی است که کیا موتورز برای اپتیما از سیستم کنترل لغزش ESP هم استفاده کرده است.
منطق چه ایجاب می‌کند؟
همانطور که در بینابین مطلب نیز اشاره شد، لیفان 820 با وجود برچسب قیمت 83 میلیون تومانی (در بازار آزاد) گزینه‌ای بسیار مناسب برای افرادی است که به دنبال یک خودروی صفر‌کیلومتر و خوش‌چهره برای استفاده روزمره هستند. اما توجه داشته باشید که با انتخاب این خودرو می‌بایست دور برخی موارد همچون بازار دست دوم مناسب را خط بکشید. همچنین کیفیت ساخت این خودرو در قیاس با گزینه‌های کُره‌ای و ژاپنی، بسیار پایین‌تر است که شاید شما را دلزده کند؛ در واقع لیفان 820 حداقل در بخش داخل، از کیفیت ساختی پایین‌تر نسبت به محصولات جیلی یا FAW بهره می‌برد که این در بازاری رقابتی برای چینی‌ها، چندان خوب نیست. اما اپتیمای 2010 را در وضعیت بسیار خوب و مناسب می‌توانید بین 83 تا 88 میلیون تومان خریداری کنید.
توجه داشته باشید که این خودرو نیز نسبت به برادرش سوناتا کم‌طرفدارتر است اما با توجه به کیفیت ساخت مناسب، قیمت معقول و قدرت و کشش درخور توجه، گزینه‌ای عاقلانه به نظر می‌رسد. هر چند که طبق معمول باید به افزایش استهلاک این دست از خودروهای کُره‌ای با گذر کارکرد از 120هزار کیلومتر نیز اشاره‌ای داشته باشیم.
منبع : لیفان
بنا بر گزارش ارائه شده توسط خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان :
دو محصول از محصولات رنوی فرانسه خودروهای تندر ۹۰ و ساندرو می باشد این خودروها در کشور ایران هم به تولید می رسند.
این دو خودروی مذکور در یک سری ویژگی ها با همدیگر وجه اشتراک دارند .
اگر بخواهیم اتومبیل رنو تندر ۹۰ را به صورت خلاصه مورد بررسی قرار دهیم باید بگوییم که :
خودروی تندر ۹۰ موفق گردیده است در تست تصادف اروپا ۳ ستاره ایمنی دریافت نماید . آپشن های این خودرو شامل : کیسه هوا برای راننده خودرو و کیسه هوا برای سرنشین جلو و داشتن سیستم ضد قفل ترمز .
تندر۹۰ یکی از خودروهای روز جهان در کلاس B است که در سراسر اروپا، آسیا و خاورمیانه مقبولیت و محبوبیت ویژه ای به دست آورده است. تندر۹۰ موفقیت خود را مرهون طراحی زیبای بدنه، اتاق جادار و دلباز، برخورداری از جدیدترین فن آوری خودروسازی، سادگی و پرهیز از پیچیدگی در بخش فنی و در نتیجه سهولت تعمیرات، قیمت بسیار مناسب و رقابتی و همچنین خدمات پس از فروش آسان و فراوان است.
تندر ۴۲۵۰ میلیمتر طول دارد و عرض آن به ۱۷۴۰ میلیمتر می رسد. ارتفاع این خودرو روی سایت رسمی ایران خودرو ۱۵۲۵ میلیمتر ذکر شده است حداکثر سرعت تندر اتومات روی سایت تولید کننده ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت ذکر شده است.
۹۹ درصد طراحی داخلی ساندرو از فیس‌لیفت لوگان قرض گرفته شده است که البته با اضافه شدن نوارهای کرم و نقره‌ای رنگ، سعی شده که مقداری با کلاس‌تر و پویاتر بشود.
گیربکس دستی و اتوماتیک برای این ماشین در نظر گرفته شده است. مصرف سوخت ساندرو در سیکل ترکیبی نیز ۷ لیتر اعلام شده است. با این موتور، ساندرو می‌تواند شتاب ۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۱۰.۵ ثانیه‌ای ایجاد کند. با این اوصاف برای امور داخل شهری و گردش در شهر عملکرد خوبی دارد.ساندرو هم برای عاشقان سرعت گزینه ایده آلی نیست و بیشتر خودرویی برای راننده های با حوصله مناسب به نظر می رسد. نهایت سرعت ساندرو ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت است و پر کردن صفر تا صد این خودرو ۱۱٫۵ ثانیه زمان می برد ساندرو در هر ۱۰۰ کیلومتر در سیکل ترکیبی ۸٫۳ لیتر سوخت می سوزاند.
ساندرو ۵۰۲۰ میلیمتر طول دارد و عرض آن بدون در نظر گرفتن آینه ها به ۱۷۴۶ میلیمتر می رسد و ارتفاع آن ۱۵۳۴ میلیمتر قید شده است وزن خالص تندر۱۱۵۵ و وزن خالص ساندرو ۱۱۴۶ کیلوگرم است.
مشخصات فنی دو خودرو یاد شده :
| رنو ساندرو اتوماتیک | رنو تندر ۹۰ اتوماتیک |
| قیمت ( تومان) | |
| ۵۱,۰۰۰,۰۰۰ | ۴۸,۰۰۰,۰۰۰
|
| سال (طراحی) | |
| ۲۰۰۹ | ۲۰۰۵ |
| موتور | |
| ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه | ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپه |
| حجم موتور | |
| ۱۵۹۸سی سی | ۱۵۹۸سی سی |
| حداکثر قدرت | |
| ۱۰۵ اسب بخار در ۵۷۵۰ دور در دقیقه | ۱۰۵ اسب بخار در ۵۷۵۰ دور در دقیقه |
| حداکثر گشتاور | |
| ۱۴۰ نیوتن متر در ۳۷۵۰ دور در دقیقه | ۱۴۰ نیوتن متر در ۳۷۵۰ دور در دقیقه |
| جعبه دنده | |
| ۴ دنده خودکار | ۴ دنده خودکار |
| شتاب ۰ تا ۱۰۰ | |
| ۱۱٫۵ ثانیه | ۱۱٫۷ ثانیه |
| حداکثر سرعت | |
| ۱۷۰ کیلومتر در ساعت | ۱۷۵ کیلومتر در ساعت |
| وزن | |
| ۱۱۴۶ کیلوگرم | ۱۱۵۵ کیلوگرم |
| اندازه (میلیمتر) | |
| ۴۰۲۰ طول – ۱۷۴۶ عرض – ۱۵۳۴ ارتفاع | ۴۲۴۷ طول – ۱۷۳۵ عرض – ۱۵۲۵ ارتفاع |
| فاصله بین دو محور | |
| ۲۵۸۸ میلیمتر | ۲۶۲۹ میلیمتر |
| مصرف سوخت داخل شهر | |
| ۹٫۴ لیتر در هر صد کیلومتر | – لیتر در هر صد کیلومتر |
| مصرف سوخت خارج از شهر | |
| ۵٫۵ لیتر در هر صد کیلومتر | – لیتر در هر صد کیلومتر |
| مصرف سوخت ترکیبی | |
| ۸٫۳ لیتر در هر صد کیلومتر | ۸٫۳ لیتر در هر صد کیلومتر |
| حجم باک | |
| ۵۰ لیتر | ۰ لیتر |
| استاندارد آلایندگی | |
| یورو ۴ | |
| استاندارد امنیت | |
| EURONCAP4 | |
| میزان تولید CO2 | |
| ۱۵۸ گرم در هر کیلومتر | – گرم در هر کیلومتر |
| ترمز و پایداری | |
| ترمز های جلو دیسکی و عقب کاسه ای – ترمز ضدقفل ABS بهمراه توزیع الکترونیکی ترمز | سیستم ترمز ضد قفل(ABS و EBD)، ترمز جلو دیسکی، ترمز عقب کاسه‌ای |
| کیسه هوا | |
| کیسه هوای راننده و سرنشین جلو | کیسه هوای راننده و سرنشین جلو |
| سیستم صوتی | |
| کنترل سیستم صوتی زیر فرمان – سیستم صوتی (رادیو + سی دی (پخش فشرده)+USB+4 بلندگو) | رادیو، قابلیت پخش CD و MP3 – بلندگوی تاقچه عقب – بلندگوی درب‌های جلو |
| دیگر تجهیزات | |
| رینگ ۱۵ اینچی آلومینیومی – سیستم تهویه مطبوع با کنترل دستی – چراغ مه شکن جلو – آینه های جانبی همرنگ بدنه | فرمان هیدرولیک – سیستم تهویه مطبوع دستی – چراغ مه شکن جلو و عقب – چراغ داخل صندوق عقب – چراغ سوم ترمز روی طاقچه عقب – چراغ نقشه خوان جلو – چراغ داخل داشبورد – تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو از داخل – آیینه‌های جانبی برقی با گرمکن – شیشه بالابر برقی درهای جلو و عقب – گرمکن شیشه عقب – تریم خاکستری – سپرهای همرنگ بدنه – زه‌های جانبی مشکی – تزیین کروم روی جلو پنجره – قاب کرومی پشت آمپر – ایموبیلایزر – قفل مرکزی با ریموت رادیویی – کمربندهای ایمنی جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع – بوق هشدار روشن ماندن چراغ های جلو – رینگ ۱۵ اینچی آلومینیومی – صندلی راننده با قابلیت تنظیم ارتفاع و گودی کمر – پشت سری جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع – پشت سری صندلی عقب با قابلیت تنظیم ارتفاع – محافظ فیش و رابط‌های بلندگو جلو و عقب – جای نقشه برای صندلی جلو – نمایشگر اطلاعات سفر (اطلاعات مسافت و مصرف سوخت) – بوق ۲ شیپوره – پارکابی رنو – آفتاب‌گیر سمت مسافر با آینه – کفپوش موکتی – جای لیوان صندلی جلو |
سال ها پیش بود که پروژه ساخت ورژن توربو از موتور ملی (EF7) به میان آمد .
در سال 1387 بود که نخستین نسخه این موتور با کمک یک کمپانی آلمانی در کشورمان معرفی گردید .
در سال 1389 پس از عرضه نمودن نخستین نسخه های خودروی سمند موتور ملی و شدت گرفتن تحریم های وارده در سال های بعدی آن تولید انبوه این موتور مقداری به عقب افتاد .
اما حالا دیگر نظاره گر تولید انبوه این موتور بر روی خودروی سمند هستیم این در شرایطی می باشد که محدودیت های بین المللیدر تامین نمودن قطعه های لازم جهت توسعه دادن این موتور رفع شده است
اولین خودرو مجهز به این موتور سورن توربو خواهد بود که قرار است با قیمت 2 میلیون و نهصد هزار تومان بیشتر از نمونه ساده (EF7) به بازار عرضه شود.
با این حساب قیمت مدل مذکور کمتر از 40 میلیون تومان خواهد بود و قرار است اولین سری با تیراژ حدودی 250 دستگاه کمتر ظرف یک ماه آینده با مدل 95 به بازار عرضه شود.
تغییرات فنی پیشرانه و گیربکس سورن توربو
از جمله مهمترین تغییرات انجام شده برای تجهیز EF7 به توربوچاجر، می توان به تعویض پیستون ها با نمونه های مستحکم تر و تراکم پایین، طراحی مجدد محفظه احتراق و سرسیلندر، طراحی منیفولد اگزوز مناسب برای توربو و قطعات مربوطه، افزوده شدن اینترکولر برای خنک کاری هوای فشرده شده خروجی از توربو و استفاده از سوپاپ های دود سدیمی اشاره کرد.
با این حساب باید گفت که تغییرات پیشرانه اصولی انجام شده و مهندسان شرکت ایپکو که مسئولیت طراحی و توسعه این پیشرانه را بر عهده داشته اند تلاش حداکثری را برای حفظ دوام و افزایش راندمان این پیشرانه به کار بسته اند.
اما در مبحث گیربکس شرایط متفاوت است و بر طبق فایل های رسمی ضرایب دنده های 3 تا 5 و ضریب دیفرانسیل نسبت به نمونه اتمسفریک سبک تر شده اند.
ضریب دنده یک سنگین تر شده و ضریب دنده 2 نیز ثابت مانده است، بنابراین شتاب گیری خوب و قدرتمند سورن توربو در دنده یک در کنار افزایش 50 اسب بخاری قدرت پیشرانه، به سنگین شدن ضریب دنده 1 نیز ارتباط دارد.
ماحصل تمام تغییرات افزایش قدرت پیشرانه به حدود 150 اسب بخار و رسیدن گشتاور به 217 نیوتن متر است. این درحالیست که براساس اطلاعات رسمی شتاب گیری 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت ظرف 10 ثانیه انجام می شود که در حدود 3 ثانیه بهتر از مدل معمولی EF7 با 100 اسب بخار قدرت است.
مصرف سوخت این مدل نیز در سیکل ترکیبی در حدود 7.4 لیتر اعلام شده است که کاهش حدود 2 لیتری را نشان می دهد، بنابراین باید کل پروژه را از نظر دست یابی به اهداف تعیین شده، موفق توصیف کرد.
منبع : سمند
از نمای بیرون که به مگان جدید نگاه می شود می بینیم که این خودرو در میان همه خودروهای فرانسوی که در حال تولید می باشد بسیار زیبا تر است .
باید گفت که این خودرو از آلفارومئو الهام گرفته شده است . طراحی مگان جدید یک طراحی پیچیده می باشد .
مگان جدید دارای چراغ های روز بزرگ می باشد که به اندازه کافی به آن مدل داده شده است . چراغ های مذکور در قسمت عقب و جلوی خودرو مستقر شده اند و باعث خلق چهره ای جدید و زیبا شده اند .
علاوه بر ویژگی های مذکور باید گفت که مشخصه های کناری خودرو با عقب آن به خوبی تطابق دارند .
اگر چه ظاهر آن در کل تا حدودی تخیلی است ، اما فکر می‌کنیم که مگان جدید معیار جدیدی را در طراحی قطعاتش در نظر گرفته است
می توان گفت بخش داخلی آن کمی قدیمی است ، اگرچه صفحه ۸٫۷ اینچی شبیه به iPad که به صورت عمودی قرار گرفته ، تغییر خوبی است . سیستم سرگرمی R-link 2 به کار رفته در آن کاربری ساده و راحتی دارد و بسیاری از ویژگی‌های آن قابل شخصی سازی است .
صندلی های جلو و عقب نیز بسیار منعطف هستند و فضای کافی برای پا وجود دارد ( به لطف قرارگیری مناسب پشتی صندلی‌های جلو ) و جا برای قرار گیری چهار فرد با جثه بزرگ در ماشین وجود دارد . برای سرنشینان عقب با قدی بلندتر از ۱۸۵ سانتی متر ممکن است که سقف کمی کوتاه باشد . صندوق عقب ۴۳۴ لیتری برای قراردادن کالسکه ای با سایز متوسط کافی است و هیچ مشکلی هم نباید در حمل لوازم اضافی با چند تا چمدان وجود داشته باشد .
هنگامی که رنو مگان جدید وارد بازار شود ، در ابتدا صاحب خودرویی با سه انتقال دهنده نیرو می شوید . مدل پایه توربوشارژ آن با بنزین ۱٫۲ لیتری از نوع دستی است که ۹۷ کیلووات توان و ۲۰۵ نیوتن متر گشتاور ، ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۱۰٫۶ ثانیه ، و ۵٫۳ لیتر سوخت در هر ۱۰۰ کیلومتر مصرف می کند . انتقال دو کلاچی هفت سرعته نیز در این موتور امکان پذیر خواهد بود .
تنها موتور دیزلی در این رنج ، توربوی ۱٫۵ لیتری که ۸۱ کیلو وات و ۲۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می کند و انتقال خودکار دو کلاچی هفت سرعته را ارائه می‌کند ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت در ۱۲٫۳ ثانیه ، ۳٫۷ لیتر مصرف سوخت در هر ۱۰۰کیلومتر . برای اطلاعات بیشتر ، می توانید مشخصات رنو مگان ۲۰۱۶ را مطالعه کنید .
تا زمانی که مدل اسپورت رنو جدید در ۲۰۱۷ برسد برترین پیکربندی متعلق به رنو مگان GT خواهد بود ؛ خودرویی که رنو در نمایشگاه های بین‌الملی خودروها در کشور های مختلف به ما داده است .
از لحاظ ظاهری ظاهر آن با GT و علائم و نشانه‌های رنو اسپورت فرق دارد در حالی که داخل آن دارای صندلی‌های آلکانترا ، سیستم فرمان مخصوص GT و حتی نشانه‌های بیشتری از رنو اسپورت دارد .
موتور رنو مگان یک توربو چهار سیلندری ۱٫۶ لیتری است که توان ۱۵۱ کیلووات و ۲۸۰ نیوتن متر گشتاور با انتقال خودکار دو کلاچی هفت سرعته ( بدون دنده دستی ) تولید می کند .
با افزودن سیستم کنترل استارت ( گرفته شده از رنو اسپورت ) GT می تواند در ۷٫۱ ثانیه از صفر تا ۱۰۰ کیلو متر بر ساعت برسد . در واقع از آن نیز سریع تر است و فکر می کنیم که رنو آن را نگه داشته تا جایی برای مدل‌های RS باشد .
رنو خودروی تیزی است تا نشان دهد GT جدید همانند RS نیست ( اگرچه به حدکافی نشان از RS دارد ) اما این مدل بین مگان معمولی و RS قرار می‌گیرد . GT توسط مهندسین RS تنظیم شده است اما فاقد فاکتورهای سختی است که ما از یک مدل مسابقه‌ای انتظار داریم .
ویژگی های اسپرت مگان GT اسپورت شده هنگام سواری بیش از همیشه مشهود است که در دست‌اندازها عملکرد خوبی دارد . اگرچه از لحاظ استحکام ، GT شبیه مک فرسون (جلو) و تعلیق اکسل نیمه سخت (عقب) ، عملکرد خوبی در دست‌اندازها و سرعت گیری مجدد دارد .
مگان GT قابلیت سوئیچ بین حالت‌های comfort ، neutral و اسپورت ( به علاوه ، حالت دیگری که می تواند ترکیب و تطبیق باشد ) بسته به احتیاج راننده دارد .
درحالت comfort فرمان سبک می شود اما دریچه کنترل بنزین کمی برای ذخیره بنزین کند است . با تغییر به حالت اسپورت فرمان کمی وزن می گیرد و پدال گاز جان می گیرد . در این حالت ، رنو یک اگزوز مصنوعی اضافه کرده است که به اتاق پمپ می‌شود .
انتقال نیرو نرم و راحت انجام می شود و ما آن را احساس نمی‌کنیم چراکه در سرعت پایین یا در سرعت گرفتن سروصدای زیادی ندارد . با وزن ۱۳۹۲ کیلوگرم GT باید می توانست با گشتاور بیشتری کار کند .
در مناطق لغزنده می توان گفت که مگان GT شایسته‌ی نشان‌هایش هست . ویژگی که بی شک به خودروی فرانسوی کمک می‌کند در گوشه های تنگ به خوبی بپیچد ، داشتن چهار چرخ متحرک است . در سرعت ۶۰ کیلومتر در ساعت (یا ۸۰ کیلومتر در ساعت در حالت اسپورت ) چرخ‌های عقب مگان GT زاویه گردش ۲٫۷ درجه‌ای نسبت به هم دارند که اجازه گردش در گوشه‌های تندتر را می‌دهد در حالی که در سرعت بالاتر یک درجه هم در همان جهت می‌چرخند .
همه اینها قابلیت هایی است که به یک ماشین مستحکم اضافه شده است ضمن اینکه به عنوان یک راننده معمولی هنوز کاستی هایی در ذهن وجود دارد . تا زمانی که آنها را کنار هم نگذاریم به سختی می توان گفت که آیا مگان از ماشین Golf با پتانسیل بالا (۱۶۲ کیلو وات ، ۳۵۰ نیوتن متر ) بهتر است یا نه ، اما برداشت اولیه ما این است که شاید در کل قابلیت و مرغوبیت حریف آلمانی خود را نداشته باشد .
سیستم فرمان کمی پیچیده است اما بیشتر از آن انتقال هفت سرعته دو کلاژی هست که ما را مردد می‌کند . فرمان این خودرو گاهی نرم است ، اما در اطراف شهر گاهی اوقات با تغییردنده تکانی شدید می‌خورد که بهمین دلایل برخی معتقدند مگان خودروی خوبی است اما عالی نیست .
با قرارگیری هر دو دست در وضعیت رانندگی صحیح خواهید یافت که فاصله دست تا دنده به صورت غیرمنطقی زیاد است ( و در محلی بالاتر از چیزی که باید یاشد قرار گرفته ) و رنو نصف دنده را بیرون کار گذاشته تا جا برای سایر سیستم های اطراف راننده بیشتر باشد .
فرمان در جایی است که دوست داریم ، روی آن کلید بالابر شیشه و کنترل صدا قرار گرفته است ( البته در فرانسه اصرارشان بر استفاده از کنترل است به جای جایگزینی آن روی فرمان ) . از این نظر – مانند برخی از مدل‌های شبیه پژو – فرانسه دوباره ویژگی‌های ارگونومی عجیبی طراحی کرده است . این ویژگی ها خیلی آزار دهنده نیستند و بدون شک هر شخصی می‌تواند به آن عادت کند . به علاوه در حالت اسپورت GT تغییر دنده بدون کمک شما به خوبی صورت می گیرد .
در جاده های پهن و باز ، مگان GT واقعا جان تازه ای می گیرد . از شما می خواهد تندتر برانید چراکه به آسانی شتاب می گیرد و ترمزها نیز حساس هستند پس نیازی به استفاده بیش از حد از آنها نیست . گشت زدن با مگان در جاده بارانی با سرعتی بالا ، بدون نگرانی از سبک وزنی جلوی خودرو یا ترس در پیچ‌ها ساده است .
مگان GT دارای ظاهر و زرق و برق فرانسوی ، با انتقال نیرو و دینامیکی همانند حریفان اروپایی خود است . اگر شما به دنبال چیز خاصی نظیر GTI نیستید ، از خیلی جهات انتخاب خوبی است .
قطعا در این خودرو کاراکترهای مختلف و چیزهای زیادی وجود دارد که به دنبال آن هستید ، که در رقبای آن موجود نیست . این شامل چیزهای ساده نظیر توانایی تغییر روشنایی محیط داخلی ماشین ( در درها و اطراف کنسول مرکزی ) به رنگ‌های مختلف و حتی توانایی خاموش کردن روشنایی عقب در عین نگه داشتن روشنایی جلو وجود دارد ( مثلاً اگر بچه‌ها در پشت خوابیده باشند ) . سرعت سنج دیجیتال با رزولوشن بالا که می‌تواند به چندین طرح عوض شود از دیگر ویژگی های این خودرو است .
از جمله ویژگی های مشهود رنو قابلیت های ایمنی آن مانند کنترل سرعت فعال ، ترمز فعال ، هشدار خروج از لاین و مسافت ، هشدار نقاط کور ، سنسورهای پرتو بالا و پایین خودکار و التراسونیک ۳۶۰ درجه‌ای برای پارک کردن است . البته همه فن‌آوری‌های امنیتی در بخش‌های بالا قابلیت انتخاب دارند اما اکثر آنها معمولا استفاده می‌شود .
به عقیده برخی صاحب نظران ، رنو مگان GT 2016 بدون شک بهترین ماشین ساخت فرانسه تا به امروز است .
منبع : رنو
در این تاریخی که ما داریم زندگی می کنیم بیشتر مردم دوستدار خودروهای شاسی بلند هستند
و تقاضا برای این خودرو خیلی بالاست و طبیعی هم می باشد که وقتی تقاضا انقدر برای این کراس اوورها بالا باشد بازارعرضه شان نیز داغ داغ است .
حالا کمپانی های خودروسازی که بیشتر از همه در این بین بازار را در دست گرفته اند کره ای ها هستند
کره ای ها این موضوع را به خوبی فهمیده اند که ایرانی ها به دنبال ماشین هایی می روند که هم چهره زیبایی داشته باشد و هم امکانات فراوانی داشته باشد .
این دو فاکتور را می توانید در هر یک از محصولات دو شرکت مطرح یعنی کیا وهیوندای ببینید که البته از نظر طراحی واقعاً لایق بوده اند و همیشه توانسته اند سطحی بالاتر از سطح معمول بازار را ارایه دهند. در این بین و در سگمنت شاسی بلند متوسط شهری، دو خودروی هیوندای توسان و کیا اسپورتیج همانند دیگر محصولات این دو شرکت به سرعت خود را در بازار مطرح کردند و برخلاف نسل گذشته، نسل کنونی توانست به خوبی خود را نشان دهد و آنچنان خوب و بی دردسر (نسبت به دیگر رقبا) خرید و فروش می شوند که به قول معروف “پول نقد” به حساب می آیند.
با توجه به اینکه هر دو خودرو از نظر قیمتی نزدیک به هم هستند و از نظر فنی و سطح تجهیزات شباهت بسیاری به یکدیگر دارند، همیشه این سوال مطرح بوده که بالاخره توسان بخریم یا اسپورتیج؟
طراحی خارجی و کابین