کیا با کیفیت تر از پورشه

از اوایل دهه هفتاد میلادی بود که یک سازمان آمریکایی به نام جی دی پاور فعالیت هایی را در زمینه کیفیت خودرو ها شروع نمود . این موسسه شروع به منتشر نمودن گزارش هایی مبنی بر کیفیت اتوموبیل ها و همچنین برندها نمود . این گزارشات بر اساس نظرسنجی مردم و کارشناسان صنعتی و همچنین آمارهایی که اتوموبیل سازان ارایه می نمودند تهیه می گشت

جی دی پاور شرکتی خصوصی و از زیرمجموعه‌های موسسه سرمایه‌گذاری S&P Global است و به سازمان‌های مرتبط با صنعت خودرو وابستگی ندارد. به همین دلیل گزارشات آن هم برای خودروسازان و هم برای مشتریان قابل اعتماد است. جی دی پاور هر سال 5 گزارش کیفی منتشر می‌کند که عبارت‌اند از:

• کیفیت اولیه یا IQS
• قابلیت اعتماد یا VDS
• عملکرد و چیدمان یا APEAL
• مصرف سوخت
• خدمات مشتریان یا CSI

در میان این پنج گزارش، IQS یا Initial Quality Study معمولا از بقیه مهم‌تر است. در IQS، که امسال 30 ساله شده است، فقط خودروهای جدید بازار (مدل‌های 2016) مطالعه می‌شوند. جی دی پاور برای آنکه گزارش دقیق‌تری داشته باشد در IQS فقط آن دسته از مشتریانی را بررسی می‌کند که 3 ماه از خرید خودروی شان گذشته باشد. در IQS برای نشان دادن کیفیت خودروها از واحد PP100 استفاده می‌شود. PP100 از Problems Per 100 آمده و، همان طور که پیداست، به معنای تعداد ایراداتی است که در هر 100 خودرو وجود دارد. بنابراین هرچه PP100 عدد کمتری داشته باشد، کیفیت بهتر است.

گزارش IQS 2016 حرف‌های زیادی برای گفتن دارد، چراکه اتفاقات خاصی در آن افتاده است. جی دی پاور برای IQS 2016 از 80 هزار خریدار مدل‌های 2016 کمک گرفته است. از هر خریدار 233 سوال پرسیده شده و ایرادات فنی خودروها نیز در 8 دسته مختلف طبقه‌بندی شده است.

مهم‌ترین نکته IQS 2016 آمدن کیاموتورز به جایگاه اول است. درحالی‌که کیا موتورز سال گذشته در IQS 2015 بعد از پورشه، رتبه دوم را داشت، امسال حتی پورشه را پشت سر گذاشت و اول شد. این نخستین بار در 27 سال اخیر است که برندی غیرلوکس به جایگاه اول IQS می‌رسد.

 منبع : کیا موتورز

---

پراید باید همچنان تولید شود!!

هفته نامه تجارت فردا :

علیرضا بهداد گفت :

در سال ۱۳۸۹ شورای سیاست گذاری وقت تصویب نمود که از اول سال ۹۵ اجازه تولید نمودن اتوموبیل هایی که ۱۰ سال از نخستین تولیدشان می گذرد داده نخواهد شد

وزارت صنایع و معادن این آیین نامه را تصویب کرد و ابلاغ نمود این در حالی بود که یک سال از ابلاغ این آیین نامه نگذشته بود که این وزارت خانه موجودیتش را از دست داد و رویکرد این بخش به با تغییراتی همراه بود .

حال نیمی از سال ۹۵ می‌گذرد و خودروسازان کماکان به تولید خودروهایی مشغولند که نزدیک به سه دهه از عمر آنها گذشته است. اگر قرار باشد چنین قانونی اعمال شود باید تولید خودروهایی نظیر پژو ۴۰۵، ال‌۹۰، پراید، ۲۰۶ و پرشیا متوقف شود تا این تصمیم شورای سیاستگذاری خودرو که در دولت محمود احمدی‌نژاد به تصویب رسیده اجرایی شود اما آیا چنین مصوبه جذابی را می‌توان در شرایط کنونی اعمال کرد؟

شاید اگر دولت قبل پس از آنکه این مصوبه را ابلاغ کرد به تامین زیرساخت‌های آن می‌پرداخت و مذاکرات جدیدی را با خودروسازان بزرگ دنیا برای تولید خودروهایی در حد و اندازه قیمتی پراید، پژو ۴۰۵ و سایر خودروهای مشابه قرار می‌داد، صنعت خودرو ما امروز قادر بود همان‌گونه که بدون سر و صدا تولید وانت پیکان را متوقف کرد و خودروهای تجاری جدید جایگزین آن شدند، به تولید خودروهای جدیدتر پرداخته و به تولید خودروهای قدیمی خود پایان دهد.

این زیر‌ساخت‌ها نه‌تنها ایجاد نشد بلکه با توجه به تحریم‌هایی که صورت گرفت، صنعت خودرو ما عقبگردی جدی داشت و برای تولید همین خودروها با مشکل تامین قطعه مواجه شد. از این‌رو با توافق ژنو و پس از آن اجرایی شدن برجام، تحریم‌های خودرو برداشته شد تا خودروسازان با شرکای خود به مذاکره بپردازند و بتوانند عقبگرد خود را جبران کرده و تولید خود را به سطح سال ۸۹ برسانند. از این‌رو به نظر می‌رسد اگرچه مصوبه شورای سیاستگذاری خودرو لازم‌الاجراست اما با توجه به واقعیت‌های موجود اقتصادی کشور نمی‌توان در مقطع کنونی آن را اجرایی کرد چرا که خودروسازان داخلی چند سال تحریم را از دست داده‌اند و نتوانسته‌اند تا به تجهیز خود بپردازند.

در همین رابطه مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان چندی پیش از مردم درخواست کرد که به دلیل ادامه تولید این خودروها بهتر است تا مردم از خرید دو خودرو پژو ۴۰۵ و پراید خودداری کنند تا خودروسازان دست از تولید این دو خودرو بردارند. به نظر می‌رسد چنین اظهاراتی بیشتر ریشه در احساسات دارد و همراه با واقعیت‌های اقتصادی کشور نیست و به جز آنکه تعجب مصرف‌کنندگان و کارشناسان بازار را برانگیزد، اعتبار سازمان مذکور را زیر سوال برده و خدشه‌دار کند، عایدی دیگری نخواهد داشت.

بدیهی است که خودروسازان مایلند تا به عنوان یک بنگاه اقتصادی به تولید خودروهای جدید روی آورند و در بازار آن را به فروش رسانند اما عقب‌ماندگی صنعت خودرو کشور در دولت قبل و از بین رفتن برخی منابع خودروسازان پس از اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها (مثل تخفیف پنج‌درصدی به مصرف‌کنندگان)، سبب شده تا خودروسازان کشور قادر نباشند که به تولید محصولات جدید در حد و اندازه قیمتی دو خودرو پژو ۴۰۵ و پراید روی آورند از این‌رو تولید این دو خودرو تا زمانی که استانداردهای ۵۵ گانه را پاس کرده و در بازار دارای مشتری است ادامه خواهد داشت که از نظر اقتصادی امری منطقی به شمار می‌آید.

همچنان که سال گذشته در جریان اعطای وام ۲۵‌‌میلیونی برای خرید خودرو، مصرف‌کنندگان خودرو بیشترین استقبال را از دو خودرو ۴۰۵ و پراید به عمل آوردند چرا که منابع مالی آنها اجازه نمی‌داد تا به سراغ خودرویی با امکانات بالا روند. اصولاً در تولید و اقتصاد، خواهش یا دستور کارساز نخواهد بود و این بازار است که تعیین می‌کند چه خودرویی در کدام تیراژ به تولید رسیده و با چه قیمتی به دست مصرف‌کنندگان برسد.

چرا تولید خودروهای ارزان جدید در ایران اقتصادی نیست؟

امیرحسن کاکایی *: تولید خودرو در هر جای دنیا به عواملی نیاز دارد که اگر محقق نشود نمی‌توان امیدوار بود محصولی که بیرون می‌آید از نظر اقتصادی بتواند بازار را پوشش دهد. با توجه به شرایط پسابرجام و انعقاد قراردادهای جدید در صنعت خودرو، حتی اگر بهترین خودروها وارد بازار ایران شوند و محدودیت‌های بین‌المللی از سر راه اقتصاد کشور برداشته شود، هیچ خودرویی نمی‌تواند تا پنج سال آینده به تولیدی اقتصادی دست یابد و تیراژ آن به بیش از یکصد هزار دستگاه در سال برسد.

بر اساس آخرین بررسی‌ها تولید یک خودرو در حالی اقتصادی است که بتواند سالانه حداقل ۲۰۰ هزار دستگاه از آن به تولید رسیده و در بازارهای گوناگون عرضه شود، در چنینی شرایطی خودروسازی موفق است که سالانه قادر باشد حداقل یک میلیون دستگاه انواع خودرو را به تولید برساند.

بر این اساس می‌توان گفت تولید محصولات جدید در دو شرکت بزرگ خودروساز کشور یا هر کشور دیگری در صورتی اقتصادی است که دارای تیراژ بالا باشد و بتواند از هر مدل آن حداقل ۲۰۰ هزار دستگاه را به تولید برساند. بر این اساس هنوز خودرویی در ایران مانند پراید و پژو‌۴۰۵ قادر نیست در بازار نقش‌آفرینی کند چرا که بازار، این دو خودرو را طلب کرده و دارای تقاضاست، پس تا زمانی که بتواند استانداردهای روز خودرو را پاس کند و در بازار خواهان داشته باشد باید به تولید برسد.

منبع : پراید 

رییس جمهور پژو ۶۰۷ سوار می شود

بازار خبر :

یکی از مهم ترین وظایفی که نیروهای امنیتی به عهده دارد حفاظت نمودن از سران مملکت می باشد . برای اینکه این افراد بتوانند با امنیت کامل از معابر عمومی تردد داشته باشند باید تدبیری اندیشید .

به همین جهت می باشد که اتوموبیل های رییس جمهور ها بیشتر با سایر اتوموبیل ها متفاوت می باشد .

گذشته از همه این مسایل آن اتوموبیلی که یک رییس جمهور سوار می شود نشانگر توجه وی به صنعت خودروسازی داخلی می باشد یعنی در واقع او با انتخاب کردن یک برند داخلی البته با داشتن توان قابل قبول یک کشور در عرصه صنعت اتوموبیل توجه  وی را به آن حوزه نشان میدهد

به عنوان مثال رئیس‌جمهور آمریکا سوار بر خودروی آمریکایی شورولت می‌شود. رئیس‌جمهور فرانسه سوار بر خودروی فرانسوی سیتروئن می‌شود. همین‌طور رئیس‌جمهور ایتالیا که سوار بر مازراتی می‌شود و آلمان‌ها که مثل همیشه سوار بر مرسدس‌بنز می‌شوند.

روسای جمهور پیشین نیز تقریباً همین روند را پیش گرفته بودند. احمدی‌‌نژاد در سفرهای استانی اغلب با یک شاسی‌بلند نیسان ژاپن به این سو و آن سو می‌رفت. در پیمایش‌های داخلی نیز سوار بر یک پژو پرشیا دیده می‌شد.

اما با آغاز دوره یازدهم ریاست جمهوری کشور، حسن روحانی سبک دیگری از خودروسواری سران را به نمایش گذاشت. او در ابتدا با یک تویوتا Cressida (کریسیدا) ژاپنی دهه ۹۰ دیده شد.

سپس در یک گام بالاتر ب‌ام‌و آلمانی سری ۵ مدل E39 را برگزید. مدلی که بین سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۳ تولید می‌شد.

اما خبرسازترین اقدام او، انتخاب یک خودروی شیک فرانسوی بود؛ یک پژو ۶۰۷٫

درباره خودروی رئیس جمهور

آنچه حسن روحانی سوار می‌شود محصولی است اروپایی که بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ از خط تولید پژو خارج می‌شد. چهار دربی که در کلاس سایز بزرگ‌های خانوادگی قرار می‌گیرد.

این خودرو به صورت استاندارد دارای ۸ کیسه هوا است. کنترل باد تایرها و سیستم تعلیق بادی/روغنی از دیگر توانمندی‌های آن است.

طول، عرض و ارتفاع پژو ۶۰۷ به ترتیب ۴۹۰۲، ۱۸۳۵ و ۱۴۴۲ میلی‌متر شده است.

بر حسب نوع موتور و آپشن‌های انتخابی، وزن خودرو بین ۱۶۱۰ تا ۱۷۹۸ کیلوگرم تغییر می‌کند.

این خودرو دارای یک موتور ۳۰۰۰ سی‌سی شش سیلندر Vشکل به قدرت ۲۰۴ اسب‌بخار است. با این خروجی می‌تواند صفر تا ۱۰۰ را در ۸٫۱ ثانیه طی کند و بعد از آن به سرعت نهایی ۲۴۰ کیلومتر در ساعت برسد.

مصرف سوخت میانگین پژو ۶۰۷ در هر ۱۰۰ کیلومتر ۷٫۵ لیتر است. هم‌چنین باک آن دارای ظرفیت ۸۰ لیتر بنزین خواهد بود.

اما باید در نظر داشت که خودرو فوق یک محصول گارد و ایمن‌شده است. به دلیل ضدگلوله کردن بدنه، وزن خودرو بالا می‌رود و طبیعی است که قدرت آن کاهش و مصرف سوختش افزایش پیدا می‌کند.

منبع : پژو 

سایپا برند برتر ایرانی

سایپا برند برتر ایرانی :

کمپانی اتوموبیل سازی سایپا برای خودش یک نام تجاری همراه با یک هویت منحصربه فرد و همچنین ایجاد ارزش خاص برای مشتریان داخلی اش ایجاد نموده است که البته این راهم باید گفت که به راحتی قابل تقلید نمودن توسط رقیب هایش هم نمی باشد

کمپانی سایپا از طریق همین ایجاد نام تجاری با هویت خاص برند خود را در ایران ارتقا داده است جهت شناخته شدن به عنوان برند برتر ایرانی موضوعات زیر را مورد توجه قرارداده است:

• طراحی محصول منطبق با نیاز مشتریان
• ارایه خدمات متمایز به مشتریان
• توجه به مسئولیت های اجتماعی و زیست محیطی

سایپا، که سرنام گروه اسمی “شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل” (به فرانسوی:Société Annonyme Iranienne de ProductionAutomobile) است، شرکت خودروسازی ایرانی می‌باشد، که در سال ۱۳۹۱ با تولید شمار ۴۷۷٫۸۹۰ دستگاه اتومبیل، معادل ۴۲٪ درصد از سهم بازار خودروی ایران را به خود اختصاص داد و پس از ایران خودرو (با ۴۵٪) به‌عنوان دومین خودروساز ایران، شناخته شد.

شرکت سایپا در سال ۱۳۴۴ با مشارکت شرکت فرانسوی سیتروئن، تحت نام «شرکت سهامی تولید اتومبیل سیتروئن ایران»، تأسیس شد. نخستین خودروهای این شرکت وانت آکا و سواری ژیان نام داشتند. پس از سال ۱۳۵۳ خودروهای ژیان مهاری و ژیان پیکاب در مدل‌های معمولی و دولوکس نیز تولید شد.

در سال ۱۳۵۴، نام شرکت، به فرم کنونی؛ سایپا تغییر پیدا کرد، که مختصر شده «شرکت سهامی ایرانی تولید اتومبیل» بود.

شرکت سایپا در ۱۶ تیرماه ۱۳۵۸ به مالکیت دولت ایران در آمد و از آذر ماه ۱۳۶۰ تحت سرپرستی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران قرار گرفت.

سهام شرکت در سال ۱۳۷۴ در بورس اوراق بهادار تهران عرضه شد و بعد از آن در دی ماه ۱۳۸۷ به موجب قانون بودجه کشور ۵۱٪ درصد از سهام آن، در بورس واگذار گردید. در حال حاضر سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران با در اختیار داشتن ۳۵٫۷۵٪ درصد از سهام شرکت سایپا، بزرگترین سهام‌دار آن به‌شمار می‌آید.

منبع : سایپا 

امنیت دانگ فنگ S30

جناب علیرضا رحیقی گفت :

پس از برجام همگی خیلی امیدوار بودیم که اتوموبیل های جدیدی که تولید شرکت های معتبر جهانی می بودند به کشور ما وارد گردند ولی چیزی که ما در عمل مشاهده نمودیم پیش فروش کردن یک اتوموبیل چینی به اسم H30 CROSS بود که تولید کمپانی چینی دانگ فنگ بود . از این خودروی جدید خیلی هم استقبال به عمل آمد .

حالا کمپانی ایران خودرو می خواهد مدل سدان این اتوموبیل را وارد بازار ها نماید و نام آن را هم S30 گذاشته است .

دانگ فنگ S30 خودرویی است که بر پایه نسل اول سیتروئن C-Elysee ساخته شده است و از پلتفرم و پیشرانه‌ای مشترک با محصولات پژو سیتروئن بهره می‌برد. این خودرو در سال ۲۰۰۹ برای اولین بار در نمایشگاه خودروی شانگهای به نمایش درآمد و در سال ۲۰۱۳ مورد فیس‌لیفت قرار گرفت. در طی فیس‌لیفت سال ۲۰۱۳ بخش‌هایی از طراحی داخلی و خارجی آن به‌روزرسانی شد و دو پیشرانه جدید برای آن در دسترس قرار گرفت.

به دلیل اینکه یکی از پیشرانه‌های در دسترس برای این خودرو همان پیشرانه TU5 معروف است که در کشورمان تولید می‌شود و سابقه طولانی در کشور ما دارد و پلتفرم آن که مشترک با محصولات پژو سیتروئن است، به نظر می‌رسد که دانگ فنگ S30 انتخابی هوشمندانه برای تولید در ایران بوده است. ضمن اینکه به دلیل اینکه بسیاری از قطعات این خودرو هم‌اکنون در داخل کشور تولید می‌شوند، می‌توان درصد داخلی سازی آن را به سرعت بالا برد و در نتیجه قیمت تمام شده آن، پایین‌تر از خودروهایی خواهد بود که به طور کامل با قطعات وارداتی تولید می‌شوند.
آنچه که در مورد این خودرو اهمیت دارد، این نکته است که طبق بعضی از شنیده‌ها، این خودرو به‌عنوان جایگزین، یا حداقل آلترناتیو دیگری، برای مدل‌های محبوب و قدیمی پژو ۴۰۵ و پارس در نظر گرفته شده است. در نتیجه احتمالاً باید جایگاه ویژه‌ای برای این خودرو قائل باشیم. از نظر ابعاد، دانگ فنگ S30 در مقایسه با پژو ۴۰۵، حدود ۱۲ سانتی‌متر طویل‌تر، حدود ۵ سانتیمتر عریض‌تر و حدود ۵ سانتی‌متر مرتفع‌تر است. البته فاصله محوری این خودرو حدود ۵ سانتیمتر از پژو ۴۰۵ کمتر و وزن آن نیز حدود ۱۰۰ کیلوگرم از ۴۰۵ بیشتر می‌باشد. یکی از بزرگترین انتقاداتی که در سال‌های اخیر به محصولات خانواده پژو ۴۰۵ گرفته می‌شد، ایمنی ضعیف و مقاومت کم بدنه این خودروها در هنگام تصادف بوده است. در این نوشته قصد داریم که نگاهی دقیق‌تر به وضعیت ایمنی دانگ فنگ S30 داشته باشیم.

دانگ فنگ S30 از نظر ایمنی نتوانسته است نتیجه فوق‌العاده‌ای را از خود به نمایش بگذارد و نسخه قبل از فیس‌لیفت آن در سال ۲۰۱۰ تنها توانسته است ۳ ستاره ایمنی از موسسه CNCAP دریافت کند. نکته قابل تأمل این است که این خودرو در تست برخورد ۴۰% از جلو نتایج بسیار ضعیفی کسب کرده است و نتوانسته هیچ‌گونه محافظتی از سر راننده داشته باشد. همچنین میزان محافظت از سینه در تمامی تست‌های انجام شده قابل قبول نبوده است. ضمن اینکه در توضیحات این تست ذکر شده است که یک مورد خطا در عملکرد کمربند ایمنی راننده در این تست مشاهده شده است که تا حدودی نگران‌کننده می‌باشد. امیدواریم که حداقل این نقص‌های ایمنی در نسخه فیس‌لیفت که قرار است وارد کشورمان شود برطرف شده باشند.
از نظر تعداد ستاره‌های ایمنی می‌توان نسخه قبل از فیس‌لیفت دانگ فنگ S30 را با دو چینی شناخته شده دیگر در بازار ما، یعنی MVM 530 و لیفان ۶۲۰ مقایسه کرد. هر سه این خودروها در یک بازه زمانی در چین طراحی و تولید شده‌اند و هر سه نیز در تست موسسه CNCAP سه ستاره ایمنی کسب کرده‌اند. تفاوت اینجاست که MVM 530 و لیفان ۶۲۰ دیگر در کشور ما تولید نمی‌شوند؛ اولی با مدل MVM 550 جایگزین شده است و دومی احتمالاً در آینده با مدل لیفان ۷۲۰ یا نسل دوم ۶۲۰ جایگزین خواهد شد. اما دانگ فنگ S30 خودرویی است که قرار است هم‌اینک به‌عنوان یک خودروی جدید به کشور ما بیاید و احتمالاً در سال ۲۰۱۷ اولین سری‌های آن وارد بازار خواهد شد. پس با این اوصاف به خودمان حق می‌دهیم که کمی در مورد مسائل مربوط به ایمنی این خودرو تردید داشته باشیم. البته شکی نیست که این خودرو با همان سه ستاره ایمنی از CNCAP باز هم چند قدم از سایر خودروهای این بازه قیمتی (به‌جز تندر ۹۰ و ساندرو) که طراحی آن‌ها به چند دهه قبل بازمی‌گردد و در هیچ موسسه‌ای تست نشده‌اند، جلوتر است. اما به‌عنوان خودرویی که قرار است در سال ۲۰۱۷ وارد بازار شود، مطلقاً نمی‌توان آن را یک خودروی ایمن دانست. آنچه که بر ما واضح نیست این نکته است که آیا در فیس‌لیفتی که در سال ۲۰۱۳ بر روی این خودرو اعمال شد، تغییراتی درزمینهٔ ساختار کلی این خودرو صورت گرفته است یا خیر. اما آنچه مشخص است و باید به آن توجه شود این است که در تست CNCAP از نسخه پایه این خودرو که دارای دو کیسه هوا بوده، استفاده شده است. این در حالی است که نسخه‌ای که قرار است توسط ایران‌خودرو وارد کشورمان شود، نسخه فول است و دارای چهار کیسه هوا (دو کیسه هوا در جلو به علاوه کیسه‌های هوای جانبی) خواهد بود. همچنین این خودرو مجهز ISOFIX خواهد بود که در تست CNCAP حضور نداشته است. در نتیجه می‌توان گفت که ایمنی این خودرو نسبت به آنچه که در تست CNCAP مورد بررسی قرار گرفته است، کمی بهبود داشته است.

منبع : ایران خودرو