کمپانی «برلیانس» با شرکت آلمانی «بی ام و» شراکت نمود و به همین دلیل هم هست که ما در ظاهر شباهت های زیادی را بین خودروهای «برلیانس» خودروی چینی و محصول شرکت «پارس خودرو» با خودروهای کمپانی «بی ام و» مشاهده می نماییم .
همه خودروهای «برلیانس» محصول «پارس خودرو» از یک نوع خاص و منحصر به فرد در قسمت جلوپنجره خودرو استفاده کرده اند قسمت جلو پنجره این خودروها به شکل و فرم T می باشند .
این موضوع بیان گر این مطلب است که چینی ها تصمیم گرفته اند که برند «برلیانس» را در بازارهای جهانی توسعه بخشند .
مدل شاسی بلند «برلیانس» یک کپی کاری ماهرانه از «ب‌ام‌و X1» محسوب می‌شود، اما در «H330» پای نوآوری به میان آمده است.
در نمای جلویی H330 با یک درب موتور حجیم روبرو هستید که با توجه به ارتفاع خودرو و خطوط باد کرده اگرH330 را در آینه خودرویتان مشاهده کنید تصور اینکه یک شاسی بلند پشت سر شما قرار دارد دور از ذهن نیست. سپر جلو دارای خطوط زیادی است که در پایین آن مه‌شکن‌های دایره‌ای شکل جا خوش کرده‌اند. در نمای بغل هم به خطوط سیال و پف کرده گلگیرها بر می‌خوریم.
همچنین خطوط ایجاد شده در زیر و بالای درب‌ها طراحی نسبتا شلوغی را در ذهن تداعی می‌کنند و می‌توانست بهتر از این‌ها برای نمای جانبی وقت صرف شود.
زمانی که به قسمت عقب خودرو که می‌رسیم تمام معادلات به هم می‌ریزد! جایی که هیچ هماهنگی با طرح کلی بدنه را ندارد و کمی بیننده را ناامید می کند.چراغ های عقب در قسمت بالایی خودرو تعبیه شده‌اند که ارتفاع خودرو را بلندتر از حد معمول جلوه می‌دهند و دو چراغ دنده عقب که پایین سپر جای گرفته‌اند داری طرحی ناهماهنگ با بدنه است.
برلیانس با ارائه مدل H320 نسخه هاچ‌بک این خودرو را هم روانه بازار کرده است تا این مدل بیش از پیش تکمیل گردد. در مجموع چهره برلیانس آنقدر تازه و جدید است که عابران نیم نگاهی به این خودرو داشته باشند.
نمای داخلی زشت یا زیبا…؟
نمای داخلی با ترکیب پارچه و پلاستیک فشرده به رنگ کرم و هماهنگ شدن با رنگ مشکی قسمت بالایی داشبورد، بد نیست اما ساده بودن داشبورد و نبود هیجان در قسمت داخلی خودرو خسته کننده به نظر می‌رسد.
جنس به کار رفته در داشبورد و قطعات کابین از کیفیت نسبتا پایینی برخوردار است
صفحه کیلومتر سه‌بعدی خودرو که شکلی دایره‌ای دارند ما را یاد مزدا۳ و هیوندای توسان می‌اندازد. البته با کمی اختلاف در وضعیت قرارگیری شاخص‌های خودرو. نور پس زمینه ادوات و صفحه کیلومتر به رنگ زرد است و همچنین با روشن کردن خودرو نور صفحه کیلومتر روشن می‌شود.
در طراحی کنسول‌ها و داشبورد از شلوغ‌کاری خبری نیست و جنس به‌کار رفته چنگی به دل نمی‌زند. تعبیه یک جا عینکی در بالای درب راننده و جای بطری در قسمت پایین درها از جزییات نمای داخلی به شمار می‌رود.
اینکه به طراحی کابین H330 نمره قبولی را بدهیم یا از آن ایراد بگیریم باید به فاکتورهایی از جمله قیمت خودرو و رقیبان چینی و همچنین سلیقه مشتریان توجه کرد که خود نیز یک امر سلیقه‌ای محسوب می‌شود.
صفحه کیلومتر سه بعدی خودرو که شکلی دایره‌ای دارد همین قسمت در مزدا۳ را تداعی می‌کند
پس از باز شدن درها پشت فرمان نشسته و با تنظیم صندلی‌های دستی کمی در گودی فرو می‌رویم. بعد از آشنایی با کلیه ادوات و کلیدها اقدام به استارت پیشرانه می‌کنیم. در مورد استارت پیشرانه بد نیست بدانید که در نوع خود جدید و جالب است یک اهرم کوچک را باید چرخاند تا موتور استارت بخورد و اگر این اهرم را از جای در آورید می‌توانید از کلید خودرو برای استارت استفاده نمایید.
نمونه مورد آزمایش از گیربکس اتوماتیک، سیستم ورود بدون کلید، سانروف و برخی از تجهیزات ایمنی و راحتی سود می‌برد. بعد از استارت پیشرانه ۱٫۵ لیتری روشن می‌شود. دکمه Lever یا رها کننده گیربکس که همانند خودروهای سنگین، بزرگ است را فشار داده و دنده را از وضعیت پارک در حالت D قرار می‌دهیم.
خودرو بصورت آرام اقدام به حرکت می‌کند، رفته رفته پا را بر روی پدال گاز فشار داده تا جایی که زوزه خاصی بین دور موتور ۲ تا ۳ هزار از موتور به گوش می‌رسد که سوال برانگیز است. بعد از آن در دور موتور بالاتر صدای موتور به خوبی قابل حس است.
گیربکس وظیفه خود را به خوبی انجام می‌دهد. در هنگام رانندگی پرگاز دورموتور تا محدوده ۵۵۰۰ بالا رفته و دنده‌ها یکی پس از دیگری تعویض می‌شوند اما در رانندگی هیجانی یک ضعف کوچک بین هماهنگی پیشرانه و گیربکس حس می‌شود که قابل اغماض است.
قدرت و کشش موتور در دنده‌های ۱ و ۲ قابل قبول است، اما در دنده ۳ و ۴ با کمبود گشتاور مواجه هستیم که قطعا در مسیرهای برون شهری و کوهستانی آزار دهنده خواهد بود. با توجه به سیستم تعلیق مک فرسون در جلو و فنر پیچشی در عقب، همانند دیگر هم وطنان چینی رانندگی کمی خشک بنظر می‌رسد.
منبع : پارس خودرو