در حال حاضر انتخاب نمودن یک خودرو از میان خودروهای سدان متوسط چینی به دلیل وارد شدن خودروی «برلیانس H330» به بازار کار سخت و مشکلی شده است .
برند «برلیانس» یک ویژگی و خصوصیت منحصربه فرد دارد و آن هم این می باشد که این برند «برلیانس» با شرکت آلمانی «ب ام و» شراکت دارد و همین شراکت هم سبب شده است که از سایر برندهای چینی جدا و متمایز شود .
در واقع باید گفت که برای تولید خودروی «برلیانس» از این خودروساز آلمانی در بخش ظاهر خودرو کمک گرفته شده است .
اما سندی برای این ادعا به خصوص در زمینه اشتراک گذاری دانش فنی وجود ندارد.
در طراحی این مدل از «ب ام سری ۱» الهام گرفته شده و با نگاهی دقیق به طراحی بدنه‌اش، به خوبی می‌توان به رابطه‌اش با شریک باواریایی پی برد.
طراحی بدنه فراتر از آن چیزی است که از یک خودروی چینی انتظار دارید. خطوط روی بدنه به خوبی با یکدیگر هماهنگ هستند و برجستگی روی گلگیرها باعث شده تا ابهت بدنه بیشتر به چشم بیاید.
مواردی نظیر مه شکن‌های جلو و سانروف (در نمونه فول آپشن)، ظاهر مدل اتوماتیک فول آپشن را از مدل پایه مجزا می‌کنند. همچنین استفاده از رینگ‌های ۱۵ اینچی اسپرت نیز به زیبایی هر چه بیشتر ترکیب ظاهری برلیانس کمک شایانی کرده است.
البته اگر کمی نکته سنج باشید، مقداری بلاتکلیفی را نیز در ظاهر برلیانس مشاهده خواهید کرد. برای مثال تناسب چندانی بین چراغ های جلو و عقب دیده نمی شود. همچنین می‌توان از کیفیت قطعات نقره‌ای رنگ روی بدنه نیز ایراد گرفت.
علی‌رغم ابعاد جمع و جور بدنه نسبت به رقبایی همچون جک J5 و جیلی امگرند EC7 که باعث شده هدایت و پارک کردن برلیانس در شهرهای شلوغ آسان شود، فضای کابین جادار و راحت است و از نظر فضای کابین، می‌توان برلیانس سدانی در حد و اندازه تندر ۹۰ و ۲۰۶ اس دی در نظر گرفت که برای پاسخگوی نیازهای یک خانواده ۳،۴ نفره است.
نخستین چیزی که هنگام ورود به کابین برلیانس جلب توجه می‌کند، رنگ بندی گرم کابین و جذابیت ترکیب دو رنگ کنسول جلو و پنل درهاست که حال و هوای خودروهای گران قیمت‌تر را تداعی می‌کند، اما صندلی‌های بر خلاف جک و جیلی فاقد روکش چرمی هستند و کیفیت پوشش آن‌ها برای خودرویی با قیمت بالای ۵۰ میلیون تومان معمولی به نظر می‌رسد.
البته ایرادی به راحتی صندلی‌ها وارد نیست و فضای پا و سر ننسبتا مناسبی دارند. علاوه بر این که صندلی‌ها به خوبی سرنشینان را در بر می‌گیرند و از حرکت اضافی بدنشان جلوگیری می‌کنند، جنس نرم و راحت آن‌ها باعث شده تا در مسافرت‌های طولانی راحتی سرنشینان را مهیا کنند. صندلی راننده در ۸ جهت تنظیم می‌شود و موقعیت قرارگیری راننده در برلیانس نسبت به جک و جیلی اسپرت‌تر است.
کیفیت کلی مونتاژ و متریال کابین چندان جالب نیست. خصوصا وقتی یاد قیمت حدود ۵۰ میلیونی این خودرو می‌افتید. چرا که در کابین جک J5 که قیمتی نزدیک به برلیانس دارد، کیفیت متریال استفاده شده به مراتب دلچسب‌تر است.
نکته دیگری که باعث می‌شود کیفیت نه چندان مناسب کابین برلیانس بیشتر به چشم بیاید، رنگ بندی روشن است که درزها و ناهماهنگی‌ها را واضح‌تر نشان می‌دهد. چیدمان و ارگونومی کابین اما نسبت به یک سدان ۵۰ میلیونی مناسب است و نمره قبولی را در بحث ارگونومی کسب می‌کند.
سیستم تهویه در مدل اتوماتیک فول آپشن، به صورت خودکار قابل تنظیم است و پس از چند دقیقه فعالیت، قدرت واقعی خود را به نمایش می‌گذارد و از این نظر یکی از بهترین‌ها در مقایسه با رقبایش به شمار می‌رود.
مشکل اینجاست که اگر به خاطر کندی گیرباکس و کشش پایین، انتخاب مدل اتوماتیک چندان توصیه نمی شود و در صورت صرف نظر از انتخاب مدل اتوماتیک، از آپشن‌هایی نظیر سانروف، تهویه اتوماتیک و حتی آیینه‌های جانبی برقی نیز بی نصیب می‌مانید. آن هم در شرایطی که آینه های برقی و تهویه اتوماتیک، حتی در پژو ۲۰۶ ۳۷ میلیونی نیز موجود است!
منبع : پارس خودرو